Op deze pagina vindt u een beknopte historie van de Lockheed P-3C Orion 302. Voor uitgebreide informatie kunt u terecht op de website van P3 Orion Research Group.
Achtergrond
Na een beperkte inzet van nog geen 20 jaar zal de Bundesmarine de resterende P-3C CUP-vloot in de periode 2024-2026 vervangen door de Boeing P-8A Poseidon. Sinds dit nieuws bekend werd, is er contact gezocht met de Bundesmarine. Al snel bleek dat er reeds twee Orions afgeschreven waren, waarvan één toestel in een museumcollectie opgenomen zal worden (de voormalige 301). Het tweede toestel (de voormalige 302) stond op de nominatie om verschroot te worden. Om die reden werd geïnformeerd of de Bundesmarine bereid was dit toestel te schenken aan het Nationaal Militair Museum te Soesterberg. Hierop werd positief gereageerd; het onderzoeksteam bestaande uit Marco Kleinjan en Robert van Leeuwen kreeg een uitnodiging om het vliegtuig te inspecteren om zo te kunnen beoordelen of het nog interessant is ter overname.

21-7-1982: aankomst van de gloednieuwe 302


De P-3C update II.5 ‘302’ in MLD dienst
Op 21 juli 1982 arriveerden de eerste vier Lockheed Orions (300/301/302/303) op Marine Vliegkamp Valkenburg, rechtstreeks vanuit de Verenigde Staten. De Orions waren van de nieuwste generatie van de sinds 1969 geïntroduceerde ‘Charlie’ versie ( C ) ; de update II.5. De 302 heeft in deze configuratie gevlogen tot juni 2004. Gedurende een 9 maanden durende periode werd vervolgens een zeer omvangrijke modernisering bij Lockheed Martin uitgevoerd. (Capability Upkeep Program), zodat de MLD Orions voortaan de afkorting ‘CUP’ toegevoegd kregen.

Verkoop aan Duitsland
In de zomer van 2006 nam de Marine Luchtvaart Dienst afscheid van haar vloot van 13 Lockheed P-3C Orions. Nadat de eerste Duitse bemanningen op Marine Vliegkamp Valkenburg (MVKV) opgeleid werden, heeft de Koninklijke Marine nog tot de zomer van 2007 ondersteuning verleend in de vorm van het detacheren van technisch- en vliegend personeel, evenals engineering support vanuit Den Haag. Het detachement bestond uit plm. 40 man militairen en burgerpersoneel en stond bekend onder de naam PUMA II (Project Uitfasering Maritieme Patrouillegroep, tweede fase). Kort voor het zomerverlof van 2006 werd de 302 op 20 juni door een Nederlandse bemanning naar Nordholz overgevlogen. Het heeft enige tijd in MLD kleuren en registratie buiten gestaan en werd spoedig in een hangaar gestald. In de jaren die volgden werd het toestel verregaand gekannibaliseerd alvorens het in 2012 opgebouwd werd voor een eenmalige vlucht naar Manching Air Base, om hier een grote inspectie te ondergaan.
Manching AB is een Luftwaffebasis met een civiele medegebruiker, vergelijkbaar met vliegbasis Woensdrecht. De firma Airbus Defense Systems verzorgt hier groot onderhoud aan de vloot Airbus A400M, Eurofighter Typhoon en Tornado. Ook komt er zo nu en dan een AWACS op bezoek. Op dit veld is tevens een squadron gevestigd wat wapensystemen in- en buiten dienst neemt. Na demilitarisatie volgt verschroting.
De Duitse P-3C CUP vloot werd in de afgelopen jaren gefaseerd aan een nieuwe ( ) modernisatie ronde onderworpen waarbij veel missie systemen en de cockpit een upgrade kregen. Tegelijkertijd zouden alle 8 toestellen nieuwe vleugels en horizontal stabilizers krijgen. De 302 stond hiervoor vanaf augustus 2018 hiervoor in het P-3 dock. Dit maakt ook dat er meer dan gewoonlijke hoeveelheden componenten gedemonteerd en opgeslagen werd, immers, een set vleugels vervangen is een zeer ingrijpende operatie. Helaas werd vanwege allerlei politieke- en financiële redenen het modernisering programma midden 2020 gestaakt. De 302 bleek te ver ontmanteld te zijn om nog terug te bouwen naar de vorige configuratie. Het toestel werd economisch total loss verklaard en buiten geparkeerd. Het toestel is, nadat de modernisering afgebroken werd, ontdaan van alle bruikbare onderdelen. Omdat het airframe na verregaande kannibalisatie in de periode 2006-2012 met enkel nieuwe onderdelen opgebouwd was, werd het airframe een (economisch-) zeer aantrekkelijke onderdelendonor.
Achtergrond P-3C CUP 302/V van MLD naar 60+02 Bundesmarine
• Lockheed-model/msn: L-285 E /5741 (als P-3C update II.5 geleverd)
• BuNo: 161370
• Acceptatie MLD als ‘302/V’: 26/04/1982
• Totaal aantal vlieguren/landingen: 10353/6360
• Vierde en laatste SDLM in MLD-dienst: 24/06/2002 – 21/03/2003 (OGMA)
• CUP mod Lockheed Martin: 04/06/2004 – 20/04/2005
• Aflevering van Valkenburg naar Nordholz: 20/06/2006
• Overdracht aan de Bundesmarine: 27/06/2006
• Registratie 60+02 toegekend: 11/07/2006 (maar ook na die datum nog gezien als ‘302’)
• Niet meer gevlogen en gekannibaliseerd, totdat 60+02 weer werd opgebouwd om naar Manching te kunnen vliegen
• Ferryvlucht van Nordholz naar Manching voor SDLM: 26/04/2012
• Engine test run op Manching na SDLM: 07/02/2017 (SDLM heeft dus bijna 5 jaar geduurd)
• Test vlucht rondom Manching 08/03/2017 (#2 engine feathered); zie de video: https://youtu.be/nO37r9wgLuY
• Waargenomen te Brasilia (10/2017), Lajes AB (02/2018) en Djibouti (03/2018)
• Ferryvlucht van Nordholz naar Manching voor moderniseringsprogramma: 14/08/2018
• Termineren moderniseringsprogramma 17/06/2020